گردش چرخ‌فلک با خود بهار آورد باز /*/ دست گردون فرش گل را در چمن گسترد باز
سبزه و گل سر برون آورده‌اند از زیر خاک /*/ گویی آن‌ها را زمین در دامن‌اش پرورد باز
سردی و غم دیرگاهی خاک را پژمرده بود /*/ چیره شد گرمی و شادی این‌چنین بر درد باز
کیمیا گردیده گویا جامِ سیمینِ زمان /*/ اندرون‌اش باده‌ی سرخ و برون‌اش زرد باز
ای که بیگانه ز مهری و ز مایی و ز عشق /*/ از بَرَم رفتی ولی، ای آشنا برگرد باز
این جهان را آریا این‌سان که می‌بینی مَبین /*/ در نهان‌اش چیز دیگر، دست خود می‌کرد باز
—-
از مجموعه اشعار محمد رضا محسنی حقیقی ۱۳۹۲: مجموعه غزل، قصیده و..،، دفتر یکم_ویرایش یکم، ص ۷۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر